استرداد جهیزیه با کمک وکیل

استرداد جهیزیه با وکیل دادگستری یکی از راههای مهم و امن برای گرفتن جهیزیه است و شما قادر هستید با وکیل دادگستری جهیزیه خود را پس بگیرید.

یکی از راههای استرداد جهیزیه گرفتن وکیل یا استفاده از سیاهه یا شهادت شهود است که براحتی می توانید از وکلای مجرب برای اینکار استفاده کنید.

مطابق با ماده ١١٠٧ ضابطه مدنی می توان این‎شیوه استنباط کرد که قانونا وظیفه تأمین ابزار زندگی با زوج است. اما به‎طور کلی بنا بر عرف و رسوم بین خانواده‎های ایرانی، تهیه جهیزیه برای آغاز زندگی مشترک، با خانواده دختر است که در حد توان مالی خود این ابزار را تهیه کرده و به دختر خود هدیه می‎دهند.

در مورد تعریف جهیزیه در اصلا یک از ماده ضابطه خانواده یا ضابطه مدنی، موضوعی مطرح نشده است؛ اما به طور معمول می توان این شیوه بیان داشت.

نکته قابل توجه این است که تا اینکه اگر دختر یا خانواده او عمل به تهیه جهیزیه نکنند، به هنگام اجرا شدن صیغه پیوند، پرداخت نفقه زوجه به عهده شوهر است و اگر خانواده زوجه توانایی مالی لازم را جهت خرید جهیزیه نداشته باشند، زوج نمی‏تواند زوجه را بلاتکلیف بگذارد و تأمین آنها به‎طبق ضابطه تحت عنوان نفقه با زوج خواهد بود..

مالکیت جهیزیه

با توجه به رسم و رسوم کشور ما، اکثرا استرداد جهیزیه توسط وکیل خانواده زوجه خریداری شده و توسط دختر به منزل شوهر برده می‏شود و این ابزار در زمان زندگی مشترک، مورد استفاده زوجه و شوهر و فرزندان قرار می‎گیرد.

محتمل است این ابزار با گذشت وقت مستهلک شده و زوجه و شوهر ابزار جدیدی خریداری کنند. در این فرم زوجه نمی‎تواند نسبت به ابزار جدید، ادعای مالکیت کند؛ مگر اینکه ثابت کند که با پول او، این ابزار خریداری شده است.

لذا در فرم فوت زوجه، جهیزیه از اموال وی به حساب می آید و پدرِ زوجه و زوج، هر کدام به نسبت سهم‎الارث خود، از آن اموال ارث می برند. نتیجه اینکه پدر زوجه حق تقاضای استرداد جهیزیه به طرفیت زوج را ندارد.

 مالکیت ابزار موجود در منزل مشترک

گاهی اوقات در به خاص مالکیت برخی ابزار موجود در منزل که در زمان زندگی مشترک خریداری می‎شود و تعلق آنها به زوجه یا شوهر؛ بین آنان اختلاف به‎وجود می‎آید که مالکیت آنان با چه کسی است؟

برای تشخیص مالکیت ابزار موجود در منزل مشترک، می‎توان این شیوه بیان کرد که اصولا آنچه عرفا اختصاص به زوجه یا زوج دارد، متعلق به اوست، مثل لوازم آرایش که متعلق به زنان است و مردان نمی‎توانند نسبت به آن، ادعای مالکیت کنند.

اما وسایلی که مورد استفاده هر دو طرف است، جزء اموال مشترک محسوب می‎شوند؛ مگر اینکه ضد آن با سبب یا ناظر ثابت شود. یعنی تا اینکه اگر وسیله‎ای عرفاً مورد استفاده زوجه باشد، اما زوج بتواند با عرضه فاکتور، مالکیت خود را اثبات کند، در این فرم متعلق به زوج است.

اگر زوجه واقعاً مالک برخی ابزار اختصاصی زوج باشد ولی فاکتوری جهت اثبات نداشته باشد، برای اثبات ادعای خود می‎تواند متوسل به استشهادیه یا معارفه گواهان شود.